De stilte en de sterren van de woestijn

Alweer een blogbericht van ons, we maken ook zoveel mee ;-) maar vooral zal het wellicht later in onze reis wat moeilijker worden om jullie op de hoogte te houden, dus genieten we er nu nog even van.

We zijn nu aan de rode zee, maar hiervoor waren we nog een dag in Petra en in de woestijn Wadi Rum. We hebben in Petra nog een prachtige tocht gelopen naar een klooster die ook uit de rots is gehakt en wel  48 meter hoog! Daarvoor moet je wel een berg beklimmen met 800 treden! Er zijn ook ezels die je naar boven kunnen brengen, maar dat voelde toch een beetje als valsspelen. Wel een mooi gezicht die ezels die stap voor stap die steile trap omhoog klauteren met toeristen of goederen op hun rug.

Ondertussen maken we hele warme dagen mee, ze vertelde dat het anders rond deze tijd rond de 20-25 graden is, maar het is nu 30-35 graden, wel tien graden meer dus en dat merk je wel als je een berg omhoog klimt.

Als we aan het eind van de wandeling het laatste stuk met een paard willen afleggen (dit is inbegrepen bij je serviceticket die je verplicht moet kopen en niet goedkoop is…) duiken de paardenbegeleiders er boven op. Tsja dit is de grootste trekpleister van Jordanië  en ze vragen allemaal “tip, tip” (fooi) wat we belachelijk vinden aangezien we nog geen eens op het paard zitten,  dus laten ze ons maar staan en ze weigeren ons mee te nemen. Een beetje zat van deze Petra-praktijken lopen we naar tourist police een eindje verderop en er ontstaat een heisa, allemaal mannen bemoeien zich ermee en staan tegen elkaar te schreeuwen. Al snel komen twee mooie paardjes onze kant op met de grootste glimlach…hahah. Nou wil ik niet het idee wekken dat het hier overal zo gaat, zeker niet!! Bijna overal zijn ze super aardig en oprecht. Ze willen graag even met je praten en vooral veel grapjes maken, leuk!

Grappig was ook dat als ik me voorstelde, vaak als Lisa, omdat veel Jordaniers Liset moeilijk vinden, ze heel enthousiast reageerden. Later begreep ik pas waarom;  Koningin Noor heette vroeger Lisa, (oude)Koning Abdullah heeft haar bij hun trouwen de naam Noor gegeven, wat licht betekent. Het koningshuis is erg belangrijk voor de Jordaniers, bijna overal hangt wel een foto van de nieuwe koning Hussein.

s’Avonds eten we in het hotel. Het hotel wordt gerund door een super aardige jongen, met wie we veel lol hebben, de sfeer is dan ook goed en s’avonds eten we mansef; een Jordaans feestgerecht met kip, rijst, pijnboompitten en geitenyoghurt en kletsen we met de andere reizigers. Het is opvallend dat hier vooral veel Canadezen, Amerikanen en Australiërs rond reizen. Die combineren het met Egypte en vaak ook Israel.  Veel gezellige avonden.

De volgende dag reizen we naar Wadi Rum, een woestijn met een prachtig landschap. We zullen de toch samen met Yu maken (nogal een verwarrende naam als je Engels praat…) een Japanse, timide jongen. In Wadi Rum stappen we over naar een 4WD, een hele gare Toyota die denk ik al heel wat jaartjes toeristen vervoert door het mulle zand.

En dan de woestijn in! Het uitzicht is prachtig en als we wat dieper in de woestijn komen en de dagjesmensen achter ons laten, wordt het steeds gaver. Het is ongelooflijk uitgestrekt met tegelijkertijd hele massieve bergen in prachtige rode kleuren. Onze chauffeur Hussein; een jongen van 19 die de woestijn op z’n duimpje kent en waarmee je ook nog eens heel veel lol kan hebben,laat ons de mooiste plekjes zien. We klimmen een zandduin op, om daarna weer zowat naar beneden te vliegen! Als ik hem in de middag vertel dat ik thuis ook een Toyota heb, is hij onder de indruk en vraagt hij of ik ook een stuk wil rijden, daar zeg ik geen ‘nee’ tegen! En GAAF! dat het is, echt super vet. Ik cross door de woestijn en een lol dat Hussein heeft, hij zet de muziek nog wat harder en hangt uit het raam, Tejo en Yu houden zich stevig vast. Later rijdt Tejo ook nog een stuk, een best pittig stuk maar het gaat super goed!

Voor zonsondergang komen we aan bij het kamp, waar we zullen slapen, een stel tenten van geitenharendoeken, waar de SKJ jaloers op zou kunnen zijn ;-) Salam (kampmanager) kookt voor ons een heerlijk maaltje van kip en groenten, die onder het zand worden gestoofd. Ik kan het niet echt uit leggen, je moet maar naar de foto’s kijken maar het was iig heel lekker mals. Na het eten maken Salam en Hussein muziek en ik haal m’n kaartspel tevoorschijn. Hussein vindt het geweldig en we spelen ezelen, echt leuk dat je zoveel lol met elkaar kunt hebben terwijl je elkaar helemaal niet zo goed verstaat. S’avonds in de pikdonkere geitenharentent halen we een USB stickje met muziek van de band; We need a helicopter, die rond die tijd hun cdrelease hebben, en zo hebben wij  in de woestijn ook een prachtige, intieme avond met super mooie muziek van WNAH

De volgende dag reizen we heel vroeg door naar Akaba, aan de rode zee. Daar zijn we nu al een paar dagen en we blijven het maar verlengen.. ;-) we zitten 10 km onder Akaba, nog geen 10 km naar de grens van Saudi-Arabie. We slapen  in een klein ‘huisje’, en overal fijne plekken om te relaxen en te loungen. verder heeft het een zwembad maar die gebruiken we niet want de zee is maar 1 min lopen.. . en het is nog warmer geworden, de wind is een soort föhn en we slapen met de ventilator aan, heerlijk!!!   Perfect weer dus om de was eens te doen want het is in no-time droog. Vandaag en gister zijn we gaan snorkelen, ik wist niet dat dat zo mooi kon zijn, omdat ik nooit eerder m’n lenzen bij me had is dit voor mij de eerste keer. Gaaf dat het is, gelijk in het water ben je al bij het koraal en overal zie je prachtige gekleurde vissen zwemmen! Alsof je in het tropisch aquarium zwemt van Diergaarde Blijdorp. Echt heel mooi,als een andere wereld, we zijn vandaag ook nog naar een schipwrak gezwommen, dat zag er heel spooky uit, als verstilde tijd.

Morgen zullen we waarschijnlijk doorreizen naar Amman, de hoofdstad van Jordanië om daarvandaan nog uitstapje te maken naar de oude Romeinse stad Jerash, die schijnbaar heel mooi zou moeten zijn. Vanuit Amman zullen we doorreizen naar Damascus (Syrie) om daar een langere tijd te blijven. We hebben het idee om een cursus Arabisch te volgen voor 7-10 dagen, maar helemaal precies weten het nog niet.

We hopen dat alles goed gaat met jullie in het mooie Nederland, en horen graag van jullie!

Liefs Tejo en Liset